LAURENTALIA

LAURENTALIA

ita enim Plutarch. scribit, et Ovid. Fast. l. 3. v. 75.

Vester honos veniet, cum Laurentalia dicam.

Acceptus Geniis illa December habet.

Festo Larentalia dicuntur, coniugis Fausti nutricis Romuh et Remi Larentiae, festa. Aliis Larentinalia: item Laurentiae feriae, incidebant in 10. Kal. Ian. et celebrabantur in honorem Accae Laurentiae, quam Larentiam Macrob. vocavit, Sat. l. 1. c. x. ut et Festus modo laudatus, nutricis Romuli, cui Sacerdotes publice illo die parentabant. Fiebat autem id sacrificium in Velabro, quâ in novam viam exibatur ad sepulchrum Accae etc. Hanc cum altera Acca sive Caia Tarratiae vel Tarrutia, quam sub nomine Florae, mense Aprili, colere Rom. solebant, multi perperam confundunt, Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 4. c. 16. Iac. contra Oisel. IC. Notis in A. Gell. l. 6. c. 7. similiter duplicem faciens Laurentiam, ei quae Romuli fuit nutrix, sacra fieri per Flaminem Martialem mense Aprili fuisse solita, atque hinc festum Laurentalia dici contendit: Alteram

Alteram fuisse ait Tarrutio nuptam, quae plerisque Populo Rom. bonis legatis, denique ex hominum conspectu ablata fuerit, eo ipso in loco, ubi prior fuerit humata: huicque vult mense Decembri sacra fuisle facta. Vide quoque Laurentiae Feriae. Casaub. Compitalia Larentinalia quoque dicta, cumque olim non nisi una essent, ab Aug. postmodum duplicata esle, notat, ad illud Suet. in Aug. c. 31. Compitales Lares ornare bis anno instituit. Vide ubi de Compitalibus.